It's Me, S.Awiruth

ระหว่างที่นั่งจ้องหน้าจอทำงานไปเรื่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาก็มองเห็นครอบครัวพ่อแม่ลูกที่อยู่ตรงหน้ามากัน 4 คน แอบคิดว่าเรามาถึงจุดนี้ได้ยังงัยจุดที่คนในครอบครัวมานั่งด้วยกันแต่ไม่คุยกันเลย กลับสนใจแต่โทรศัพท์ที่อยู่ในมือ จริงๆ นะ คือ ไม่คุยกันเลยนั่งจิ้มนั่งกดเครื่องใครเครื่องมัน ผ่านไปกว่า 10 นาทีถึงจะคุยกันคำสองคำแล้วก้มหน้ากันต่อไป แอบคิดต่อว่าคนเราบริโภคเทคโนโลยีกันมากขนาดนี้กันเลยเหรอ

สำหรับภาพนี้ขอบคุณช่างภาพเกียรติมศักดิ์นะครับ @produck ๒ มกราคม ๒๕๖๐ สวัสดีปีใหม่ในวันนี้ก็ยังถือว่าอยู่ในช่วงเทศกาลส่งความสุขส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่กันอยู่…  สำหรับปีใหม่ปีนี้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวงช่วยคุ้มครองปกปักรักษาให้แคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งหลายปลอดภัยมีความสุขกายสบายใจตลอดปีนะครับ ในปี ๒๕๕๙ ที่ล่วงผ่าน.. ถือเป็นอีกปีที่ต้องจดจำไปตลอดชีวิต เป็นปีที่ในหลวงรัชกาลที่ ๙ เสด็จสวรรคต ยังคงจำความรู้สึกในวันที่ ๑๓ ตุลาได้ดีเสมอ #น้อมส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย #ขอเป็นข้ารองบาททุกชาติไป แม้พระองค์ท่านทรงจากพวกเราคนไทยไปแล้ว แต่ในหลวงรัชกาลที่ ๙ จะคงอยู่ในใจของเราตลอดไป #ธ สถิตในดวงใจนิรันดร์ เพราะทุกชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป

วันอาทิตย์ที่ ๑๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๙ (๑ เดือนเต็มแห่งความสูญเสีย) แม้วันเวลาจะผ่านเนิ่นนานเพียงใด คนไทยไม่มีวันลืมพระองค์ท่านเลย วันนั้นน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ความรู้สึกวูบลงทันทีเมื่อได้ฟังคำแถลงการจากสำนักพระราชวัง แม้ไม่เคยมีโอกาสเข้าเฝ้าได้เห็นพระองค์จริงของในหลวง แต่ยังรู้สึกสูญเสียมากขนาดนี้ ความรู้สึกบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลย.. จริงๆ แล้วคงเกิดจากจิตใต้สำนึกในความเป็นคนไทยคนหนึ่ง

ปีนี้ตัวเลขข้างหน้าก็จะเปลี่ยนจากเลข 3 เป็นเลข 4 แล้ว เวลาผ่านมาสี่สิบขวบแล้วเหรอ… ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป หลายสิ่งผ่านมาแล้วผ่านไป ทุกเรื่องราวที่ผ่านไปมันทิ้งความทรงจำและประสบการณ์ให้เราเสมอ อยู่ที่เราเลือกจะจดจำหรือเก็บค่าประสบการณ์เหล่านั้นอย่างไร จริงอยู่..ชีวิตมันไม่ง่ายนัก ผิดบ้างถูกบ้างปนๆ กันไป “ผิดเป็นครู” ประโยคนี้สำคัญ ครั้งต่อไปอย่าทำผิดอีก “โอกาส” มันมีไม่มากนักหรอก เมื่อได้โอกาสที่ดีก็ทำให้เต็มที่ ทำให้ได้มากกว่าสิ่งที่คนอื่นคาดหวังเอาไว้ ความสำเร็จเป็นเพียงองค์ประกอบ สิ่งสำคัญ คือ การเอาชนะตัวเอง 

HSBC BIKE FOR GREEN LIRARY 2014 ทริปแรกกับการปั่นในถนน.. สนุกมากครับ #เก็บภาพมาฝากครับ #ความทรงจำดีๆ ของนักปั่นสมัครเล่น

ย้อนหลังไปประมาณ 3 เดือนกว่าๆ 31 พฤษภา 57 เป็นจุดเริ่มในการปั่นจักรยานของผม และเป็นการสัมผัสสนามสีเขียวครั้งแรก (สนามปั่นจักรยานสุวรรณภูมิ) ความรู้สึกแรกที่ได้ลองปั่นที่นี่ บอกได้เลยมันแจ่มมาก บรรยากาศรอบๆ และสภาพของสนามสีเขียวดีมาก สดชื่น สดใส อากาศบริสุทธิ์จริงๆ สำหรับคนที่ไม่เคยมาอย่างผมมันช่างน่าตื่นตาตื่นใจดีจัง รู้มาว่า 1 รอบของที่นี่เท่ากับ 23.5 กิโล ก็คิดว่าไม่หน้าจะมีปัญหาสำหรับตัวเอง เพราะปกติก็ออกกำลังกายเล่นบาสฯ ประจำอยู่แล้ว แต่ที่ไหนได้พอปั่นไปได้แค่ 5 กิโล ในใจก็คิดนี่มันเพิ่งจะ 5 กิโลเองเหรอ ยังเหลืออีกตั้งเกือบ 20 กิโลเลยนะ… สงสัยจะไม่รอดซะแล้วมั้ง!!!

ไม่ได้เข้ามาเขียน Blog ของตัวเองซะนานเลย จริงๆ ก็ได้เข้ามาตอบคำถามเกี่ยวกับเจ้าโอโม่รถคันโปรดอยู่เรื่อยๆ  ไม่คิดเลยว่าจะมีคนสนใจเข้ามาอ่านแล้วสอบถามเรื่องโอโม่เยอะขนาดนี้ ดีใจจังครับ ส่วนเรื่องงาน..ก็คิดเอาไว้พักใหญ่แล้วว่าจะเข้ามาเล่าเรื่องการทำงานของตัวเองช่วงนี้อยู่เหมือนกัน แต่ด้วยเวลาบวกกับงานที่ยุ่งก็ไม่ได้เขียนสักที วันนี้พอจะได้พักหายใจหายคอกลับบ้านมาเร็วก่อนตะวันตกดิน ถือได้ว่าเป็นความสุขเล็กๆ ที่คนเราสามารถหาได้จากตัวเองเลยนะ

ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยนะครับว่า Nissan Teana เป็นรถที่ผมมองเป็นคันสุดท้ายเมื่อเทียบกับรถยี่ห้ออื่นๆ ในระดับเดียวกัน ตั้งแต่ Honda Accord, Toyota Camry และยังมองไปถึงรถ SUV คือ Chevrolet Captiva

Bye Bye Owen! คงเป็นคำบอกลาที่ดีที่สุดสำหรับเจ้ารถแสนรักคันนี้ โอเ่ว่นเป็นชื่อที่ผมใช้เรียกรถยนต์ Honda Civic Dmension ปี 2003 ที่ผมซื้อ (ป้ายแดง) มาเมื่อ 8 ปีที่แล้ว ออกรถวันที่ 29 กันยายน 2546 ขายไปวันที่ 11 มกราคม 2555 อยู่ด้วยกันมา 8 ปี 3 เดือน กับอีก 13 วัน นานมากเลยสำหรับผม เจ้าโอเว่นนี้ผมต้องยกนิ้วให้มันเลยครับ

2554 ปีนี้พี่น้องคนไทยต้องเจอกับมหาอุทกภัย ถือเป็นน้ำท่วมครั้งใหญ่ที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาในชีวิตเลยก็ว่าได้ ตลอดระยะเวลา 4 เดือนกว่า ที่พวกเราจมอยู่กับข่าวน้ำท่วมไล่ลงมาตั้งแต่ภาคเหนือ ภาคเหนือตอนล่าง ภาคกลางตอนบน ภาคกลาง สุดท้ายมวลน้ำมหาศาลเข้าโจมตีกรุงเทพมหานครอย่างหนักหน่วงกันเลยทีเดียว ผมไม่คิดเลยว่าน้ำจะท่วมกรุงเทพหนักขนาดนี้

หลังจากเดือนกรกฎา 2009… นี่ก็ 2 ปีกว่าแล้ว ที่ผมได้เปิด Blog นี้ขึ้นโดยไม่ได้เขียนเรื่องราวอะไรลงไปเลย จำได้ว่าสมัยนั้นยังนั่งทำงานอยู่ที่เนชั่นอยู่เลย เวลาผ่านไปกลับกลายย้ายเข้ามาในเมืองนั่งทำงานอยู่ที่ True Tower เป็นพนักงานทรูเต็มขั้นเลยครับผม จะว่าไปแล้วช่วงระยะเวลา 2 ปีก็ถือว่าไม่นานมากเท่าไหร่