Liverpool Miracle

วันนี้ถือโอกาสเขียนถึงทีมโปรด..ทีมในดวงใจของผมตลอดกาลซะหน่อย “ลิเวอร์พลู  –   Liverpool” ชื่อนี้อยู่กับผมมาตลอดตั้งแต่จำความได้กันเลย สำหรับผมแล้วกล้าพูดได้ว่าลิเวอร์พลูเป็นทีมแห่งศรัทธาเป็นทีมที่สร้างความสุขให้แฟนๆ เสมอมา… แม้ว่าหลายปีหลังทีมของเราจะไม่ประสบความสำเร็จเอาซะเลย แต่นั่นก็ไม่ทำให้แฟนบอลลดน้อยหรือถอดใจที่จะอยู่เคียงข้างลิเวอร์พลูของพวกเรา ผมเองกลับคิดว่ามันต้องมีสักวันที่ทีมกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง และเราก็จะรอวันนั้นด้วยกัน 

ย้อนกลับไปเมื่อ 8 ปีที่แล้ว ที่ istanbul เชื่อได้เลยว่าเหล่าบรรดาสาวกหงส์แดงคงไม่มีใครลืมความรู้สึก ณ ตอนนั้นเลย เป็นแมตซ์ที่ผมเองต้องเสียน้ำตาให้กับทีม ให้กับความประทับใจที่ลิเวอร์พลูทำให้รู้ว่าพลังศรัทธาในทีมนั้นมีอยู่จริง ใครจะเชื่อล่ะครับว่าครึ่งแรกทีมเราโดนนำไปถึง 3-0 แล้ว ผมเองยังคิดเลยว่าถูกนำขนาดนั้นแล้วคงหมดหวังที่จะได้แชมป์แล้วล่ะ เกือบถอดใจนอนซะแล้วตีสองครึ่งมันก็ดึกมาก แต่ก็แอบคิดในใจว่าเอาน่ะครึ่งหลังผ่านไป 5 นาทีขอให้ได้ลูกแรกมาก่อน เล่นไปอีกสักพักให้ได้เป็น 3-2  แล้วกัน สุดท้ายขอแค่ตีเสมอ แล้วไปวัดลูกโทษกัน และเกมส์ในครึ่งหลังก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆ ลิเวอร์พลูทำได้สุดยอดมาก แมตซ์นั้นเราได้แชมป์ที่ยิ่งใหญ่มาก.. มันไม่ได้แค่สักแต่ว่าได้แชมป์นะครับ  สำหรับผมแล้วมันคือ “ศรัทธา” ที่ยิ่งใหญ่และประดับใจมากเลยทีเดียว

และวันนี้ลิเวอร์พลูมาเยือนเมืองไทย… ถึงแม้ว่าผมจะไม่มีโอกาสได้ไปนั่งดูถึงขอบสนามแต่ก็ได้ดูทีวีอยู่ที่บ้าน ซึ่งลิเวอร์พลูก็ไม่ทำให้แฟนบอลผิดหวังเลย โค้ชจัดทีมชุดใหญ่ มีสตีเว่น เจอร์ราร์ด (กัปตันทีมคนโปรดของผมเลยคนนี้) นำทีมลงสนามเตะกับทีมชาติไทย ซึ่งเกมส์ที่ออกมาก็ไม่ทำให้แฟนบอลชาวไทยผิดหวังเลย ทั้งสองทีมเล่นได้สมศักดิ์ศรีและมีสปิริตเยี่ยมมาก แบบนี้ซิครับถึงเรียกว่ามืออาชีพตัวจริง และนี่ก็คงเป็นคำตอบว่าทำไมลิเวอร์พลู ถึงเป็นทีมแห่งศรัทธาของผม  ” You’ll never walk alone “