ย้อนหลังไปเมื่อ 29 มกราคม 2555 วันที่ออกรถคันนี้ “เจ้าโอโม่” เวลาผ่านไปร่วม 10 ปี (9 ปี 10 เดือน) คลิกลิ้งย้อนเวลา โอโม่ป้ายแดง ปัจจุบันโอโม่ยังใช้งานได้แรงดีไม่มีตก ไม่เคยมีปัญหาจุกจิก ไม่เคยชนหนัก ไม่เคยจมน้ำ เข้าศูนย์นิสสันรามอินทรา(กม.4) เช็คระยะทุกๆ หนึ่งหมื่นกิโล ตรงตามกำหนด ตอนนี้เลขไมล์อยู่ที่ > 177,487 กม. ณ 1 พ.ย. 64 และระยะจะ 10 ปีมานี้ใช้คงต่อประกันชั้น 1 ปีอยู่ตลอด ในส่วนของการดูแลรักษารถ คือ ที่บ้านเจ้าโอโม่จะจอดอยู่ในร่ม ล้างและเคลือบสีอยู่ตลอด เปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องไส้กรอกตามมาตรฐานของศูนย์นิสสัน สามารถตรวจสอบประวัติของรถได้ที่ศูนย์นิสสันรามอินทรา(กม.4) สำหรับราคาที่อยากจะส่งต่อรบกวนติดต่อผมได้เลยครับ ยังงัยอยากให้ดูรูปกว่า 40 รูป และคำบอกเล่าประวัติของเจ้าโอโม่สักนิดเพื่อเป็นข้อมูลในการตัดสินใจรับโอเม่ไปดูแล Contact point ของผมอยู่ท้ายสุดด้านล่าง หวังว่าจะมีคนรักรถเหมือนผมรับโอโม่ไปดูแลต่อนะครับ รูปทั้งหมดถ่าย ณ วันที่ 1 … Continue reading
ระหว่างที่นั่งจ้องหน้าจอทำงานไปเรื่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาก็มองเห็นครอบครัวพ่อแม่ลูกที่อยู่ตรงหน้ามากัน 4 คน แอบคิดว่าเรามาถึงจุดนี้ได้ยังงัยจุดที่คนในครอบครัวมานั่งด้วยกันแต่ไม่คุยกันเลย กลับสนใจแต่โทรศัพท์ที่อยู่ในมือ จริงๆ นะ คือ ไม่คุยกันเลยนั่งจิ้มนั่งกดเครื่องใครเครื่องมัน ผ่านไปกว่า 10 นาทีถึงจะคุยกันคำสองคำแล้วก้มหน้ากันต่อไป แอบคิดต่อว่าคนเราบริโภคเทคโนโลยีกันมากขนาดนี้กันเลยเหรอ
สำหรับภาพนี้ขอบคุณช่างภาพเกียรติมศักดิ์นะครับ @produck ๒ มกราคม ๒๕๖๐ สวัสดีปีใหม่ในวันนี้ก็ยังถือว่าอยู่ในช่วงเทศกาลส่งความสุขส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่กันอยู่… สำหรับปีใหม่ปีนี้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวงช่วยคุ้มครองปกปักรักษาให้แคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งหลายปลอดภัยมีความสุขกายสบายใจตลอดปีนะครับ ในปี ๒๕๕๙ ที่ล่วงผ่าน.. ถือเป็นอีกปีที่ต้องจดจำไปตลอดชีวิต เป็นปีที่ในหลวงรัชกาลที่ ๙ เสด็จสวรรคต ยังคงจำความรู้สึกในวันที่ ๑๓ ตุลาได้ดีเสมอ #น้อมส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย #ขอเป็นข้ารองบาททุกชาติไป แม้พระองค์ท่านทรงจากพวกเราคนไทยไปแล้ว แต่ในหลวงรัชกาลที่ ๙ จะคงอยู่ในใจของเราตลอดไป #ธ สถิตในดวงใจนิรันดร์ เพราะทุกชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป
วันอาทิตย์ที่ ๑๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๙ (๑ เดือนเต็มแห่งความสูญเสีย) แม้วันเวลาจะผ่านเนิ่นนานเพียงใด คนไทยไม่มีวันลืมพระองค์ท่านเลย วันนั้นน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ความรู้สึกวูบลงทันทีเมื่อได้ฟังคำแถลงการจากสำนักพระราชวัง แม้ไม่เคยมีโอกาสเข้าเฝ้าได้เห็นพระองค์จริงของในหลวง แต่ยังรู้สึกสูญเสียมากขนาดนี้ ความรู้สึกบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลย.. จริงๆ แล้วคงเกิดจากจิตใต้สำนึกในความเป็นคนไทยคนหนึ่ง
ปีนี้ตัวเลขข้างหน้าก็จะเปลี่ยนจากเลข 3 เป็นเลข 4 แล้ว เวลาผ่านมาสี่สิบขวบแล้วเหรอ… ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป หลายสิ่งผ่านมาแล้วผ่านไป ทุกเรื่องราวที่ผ่านไปมันทิ้งความทรงจำและประสบการณ์ให้เราเสมอ อยู่ที่เราเลือกจะจดจำหรือเก็บค่าประสบการณ์เหล่านั้นอย่างไร จริงอยู่..ชีวิตมันไม่ง่ายนัก ผิดบ้างถูกบ้างปนๆ กันไป “ผิดเป็นครู” ประโยคนี้สำคัญ ครั้งต่อไปอย่าทำผิดอีก “โอกาส” มันมีไม่มากนักหรอก เมื่อได้โอกาสที่ดีก็ทำให้เต็มที่ ทำให้ได้มากกว่าสิ่งที่คนอื่นคาดหวังเอาไว้ ความสำเร็จเป็นเพียงองค์ประกอบ สิ่งสำคัญ คือ การเอาชนะตัวเอง
HSBC BIKE FOR GREEN LIRARY 2014 ทริปแรกกับการปั่นในถนน.. สนุกมากครับ #เก็บภาพมาฝากครับ #ความทรงจำดีๆ ของนักปั่นสมัครเล่น
ย้อนหลังไปประมาณ 3 เดือนกว่าๆ 31 พฤษภา 57 เป็นจุดเริ่มในการปั่นจักรยานของผม และเป็นการสัมผัสสนามสีเขียวครั้งแรก (สนามปั่นจักรยานสุวรรณภูมิ) ความรู้สึกแรกที่ได้ลองปั่นที่นี่ บอกได้เลยมันแจ่มมาก บรรยากาศรอบๆ และสภาพของสนามสีเขียวดีมาก สดชื่น สดใส อากาศบริสุทธิ์จริงๆ สำหรับคนที่ไม่เคยมาอย่างผมมันช่างน่าตื่นตาตื่นใจดีจัง รู้มาว่า 1 รอบของที่นี่เท่ากับ 23.5 กิโล ก็คิดว่าไม่หน้าจะมีปัญหาสำหรับตัวเอง เพราะปกติก็ออกกำลังกายเล่นบาสฯ ประจำอยู่แล้ว แต่ที่ไหนได้พอปั่นไปได้แค่ 5 กิโล ในใจก็คิดนี่มันเพิ่งจะ 5 กิโลเองเหรอ ยังเหลืออีกตั้งเกือบ 20 กิโลเลยนะ… สงสัยจะไม่รอดซะแล้วมั้ง!!!
MY SONY MY VAIO ยินดีต้อนรับเครื่องมือทำมาหากินตัวใหม่นามว่า “สตางค์” เป็นโน๊ตบุ๊คตัวล่าสุดที่เพิ่งจัดมาสดๆ ร้อนๆ เอง เจ้าสตางค์เป็นโน๊ตบุ๊คตัวที่ 5 แล้วสำหรับชีวิตการทำงาน ถ้าจะให้เรียงก็ต้องเริ่มจาก ถุงเิงิน (Acer), ทองคำ(Toshiba), แท่งทอง(Lenovo), เจ้าแม็ก(Apple-Macbook Air) และก็มาถึง “สตางค์” Sony-Vaio พระเอกของเราวันนี้
วันนี้ถือโอกาสเขียนถึงทีมโปรด..ทีมในดวงใจของผมตลอดกาลซะหน่อย “ลิเวอร์พลู – Liverpool” ชื่อนี้อยู่กับผมมาตลอดตั้งแต่จำความได้กันเลย สำหรับผมแล้วกล้าพูดได้ว่าลิเวอร์พลูเป็นทีมแห่งศรัทธาเป็นทีมที่สร้างความสุขให้แฟนๆ เสมอมา… แม้ว่าหลายปีหลังทีมของเราจะไม่ประสบความสำเร็จเอาซะเลย แต่นั่นก็ไม่ทำให้แฟนบอลลดน้อยหรือถอดใจที่จะอยู่เคียงข้างลิเวอร์พลูของพวกเรา ผมเองกลับคิดว่ามันต้องมีสักวันที่ทีมกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง และเราก็จะรอวันนั้นด้วยกัน
ไม่ได้เข้ามาเขียน Blog ของตัวเองซะนานเลย จริงๆ ก็ได้เข้ามาตอบคำถามเกี่ยวกับเจ้าโอโม่รถคันโปรดอยู่เรื่อยๆ ไม่คิดเลยว่าจะมีคนสนใจเข้ามาอ่านแล้วสอบถามเรื่องโอโม่เยอะขนาดนี้ ดีใจจังครับ ส่วนเรื่องงาน..ก็คิดเอาไว้พักใหญ่แล้วว่าจะเข้ามาเล่าเรื่องการทำงานของตัวเองช่วงนี้อยู่เหมือนกัน แต่ด้วยเวลาบวกกับงานที่ยุ่งก็ไม่ได้เขียนสักที วันนี้พอจะได้พักหายใจหายคอกลับบ้านมาเร็วก่อนตะวันตกดิน ถือได้ว่าเป็นความสุขเล็กๆ ที่คนเราสามารถหาได้จากตัวเองเลยนะ